Ludzie Wspólnego Lublina

Od 1962 roku związana z Lublinem, nauczycielka muzyki i sztuki, ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Warszawie kierunek – kulturoznawstwo.Pracowała najpierw w Szkole Podstawowej nr 18, potem w SP 31, a ostatnio w SP 40, z którą jest związana do dzisiaj. Od początku pracy pedagogicznej pomagała dzieciom i wspierała rodziny potrzebujące pomocy. W 2003 roku została prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Dzieci i Młodzieży i otworzyła świetlicę środowiskową dla dzieci dzielnicy Dziesiąta, która działa do dziś. Jako wolontariusz pracuje z dziećmi i rodzinami w świetlicy terapeutycznej w SP 10 i kieruje jej pracą.

W latach 1997–1998 była przewodniczącą rady osiedla Kruczkowskiego i reprezentowała mieszkańców w Radzie Nadzorczej Spółdzielni Kolejarz. Jej działania doprowadziły do zdjęcia stacji przekaźnikowej telefonii komórkowej, zainstalowanej bez zgody mieszkańców na wieżowcu przy ul. Błękitnej 7. Od 2002 roku do dzisiaj jest radną Rady Miasta Lublin i jak w poprzednich latach najważniejsze są dla niej sprawy społeczne, wspieranie działań na rzecz dzieci i mieszkańców Lublina w rozwiązywaniu ich problemów związanych z życiem codziennym.

Jej wielka pasja to muzyka. – Z moimi uczniami jeździliśmy do Żelazowej Woli i miejsc, z którymi związany był Chopin, mój ulubiony kompozytor – mówi radna. Od dziecka gra na fortepianie i pianinie. Ma w domu pianino z 1901 roku. – To antyk, który od zawsze był w mojej rodzinie.